Samiri ömrünün sonuna kadar tek yaşamıştır. Münafıklarda o bir hayat şeklidir. Müminleri sevmezler, beğenmezler. Kendilerini çok büyük görürler. O yüzden müminlerle konuşmak, onlarla bir arada olmak da istemezler. Yalnız yaşamak isterler.